تولید فصل دوم «سرزمین شعر» با ایدههایی جدید و پختهتر
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۱۳۱۱۹
دستیار وزیر در امور شعر از تولید فصل دوم برنامه «سرزمین شعر» با ایذدههایی جدید و پختهتر خبر داد و گفت: بارخوردها نشان میدهد نخبگان فارسی زبان در کشورهای مختلف استقبال خوبی از برنامه داشتهاند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، علیمحمد مودب دستیار وزیر در امور شعر، با اشاره به اتمام برنامه «سرزمین شعر» گفت: این برنامه در شورای عالی شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طراحی و با همکاری صدا و سیما، این طرح تکمیل و اجرا شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: طراحی فصل دوم برنامه نیاز به زمان دارد تا هم در فصل دوم به رفع نواقص پرداخته و هم کار پختهتر شود.
مودب بازخوردهای پخش برنامه را بسیار مثبت خواند و گفت: عطشی که نسبت به فعالیت رسانهای برای شعر وجود داشت، با پخش این برنامه تا اندازه بسیاری پاسخ داده شده است،، اما این قطعاً قدم اول است و میتوان برنامه را در سطحی بزرگتر و بهتر برگزار کرد، ما در شورای شعر وزارت فرهنگ در حال بررسی ظرفیتها برای رسیدن به این مهم هستیم، انشاءالله با پخته شدن ایدههایی که از طرف سازمان و مخاطبان، تیم تولید، مشاوران و فرهیختگان حوزه شعر طرح میشود، بتوانیم برنامهای بهتر را در فصلهای بعدی شاهد باشیم.
مودب در پاسخ به این پرسش که انتقاداتی نسبت به زمان پخش برنامه و همزمانی با پخش سریالهای نوروزی، شبکه و نوع برنامهسازی درباره سرزمین شعر مطرح شد، چقدر این انتقادات را محق میدانید، گفت: ما حداکثر تلاش خود را کردیم، بخشی از این مشکلات اقتضائات سازمان بود، ما مذاکراتی داشتیم و به مرور از اواسط پخش شبکه هم همکاریها بیشتر و بهتری شد، برای نمونه خلاصهای از برنامه بعد از افطار پخش شد، بخش مهمی از کنداکتور پخش شبکه ۴ به این برنامه اختصاص پیدا کرد و ...
وی با بیان این مطلب که اگرچه برنامه در داخل کشور پخش شد، اما نخبگان فارسی زبان کشورهای حوزه زبان فارسی نیز آن را دیدند، گفت: بسیاری از نخبگان از طریق فضای مجازی بیننده برنامه بودند و برنامه بازتابهای زیادی در میان فارسی زبانان اروپا، تاجیکستان و افغانستان داشت. این بازخوردها موجب شده تا ما با تامل و سنجیدگی بیشتری به تولید فصل دوم برنامه بیاندیشیم. منبع: تسنیم
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سرزمین شعر فصل دوم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۱۳۱۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شعر «موسی عصمتی» در فضای مجازی ۱۰ میلیون بازدیدکننده داشت
محمود اکرامی فر در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما درباره برنامه «سرزمین شعر» که از شبکه چهارم سیما پخش شد، گفت: این برنامه شعر را به یک گفتمان عمومی و از یک گزاره محفلی به یک گزاره عمومی تبدیل کرد، به طوریکه شعر را در جامعه رواج داد و توانست دوباره به زندگی عمومی، گفتگوها و ارتباطات کلامی مردم برگرداند.
وی افزود: موسی عصمتی یکی از شاعرانی بود که بخاطر جاذبه رسانهای و شعر خوبش از او استفاده کردم و در گروه من قرار داشت. اشعار او را در صفحه مجازی ام منتشر کردم و بازخوردهای زیادی از آن گرفتم.
این شاعر و داور برنامه تلویزیونی «سرزمین شعر» گفت: بیش از صد هزار نفر از این صفحه من بازدید کردند و شعر این شاعر حدود ۱۰ میلیون نفر بازدیدکننده داشت. خیلیها برای ما نوشتند که با این شعر زندگی کردند و حتی به گریه افتادند. میتوانم بگویم سرزمین شعر برنامه خوبی بود و میتواند بهتر هم شود.
برنامه «سرزمین شعر» در ادامه هجدهمین جشنواره بین المللی شعر فجر از ۲۶ اسفند پارسال در قالب مسابقه شعر به روی آنتن شبکه چهارم سیما رفت و فرصتی شد برای شنیدن اشعار جشنواره و انتخاب شاعران برتر بود. در قسمت اول این برنامه غزلی از موسی عصمتی درباره پدر و کارگران معدنعلاوه بر اینکه حضار برنامه را تحت تاثیر قرار داد، با اقبال عمومی هم همراه شد.
(پدر)
پدرم را خدا بیامرزد، مردِ سنگ و زغال و آهن بود
سالهای دراز عمرش را، کارگر بود، اهل معدن بود
از میان زغال ها در کوه، عصرها رو سفید برمیگشت
سربلند از نبرد با صخره، او که خود قله ای فروتن بود
پا به پای زغال ها میسوخت! سرخ می شد، دوباره کُک میشد
کورهای بود شعلهور در خود،کورهای که همیشه روشن بود
بارهایی که نانش آجر شد، از زمین و زمان گلایه نکرد
دردهایش، یکی دوتا که نبود! دردهایش هزار خرمن بود
از دل کوه های پابرجا، از درون مخوف تونل ها
هفت خوان را گذشت و نان آورد، پدرم که خودش تهمتن بود
پدرم مثل واگنی خسته، از سرازیر ریل خارج شد
بی خبر رفت او که چندی بود، در هوای غریب رفتن بود
مردِ دشت و پرنده و باران، مردِ آوازهای کوهستان
پدرم را خدا بیامرزد، کارگر بود، اهل معدن بود